Als de meest vitale organen beschouwen we de hersenen, het hart en de longen. De bijbehorende vitale functies zijn het bewustzijn, de circulatie en de ademhaling. Een stoornis in één van deze drie moet als levensbedreigend worden gezien.
Het controleren van deze vitale functies gebeurt altijd volgens een vast protocol:
* controleer het bewustzijn van een slachtoffer door aanspreken en aanschudden
* indien een slachtoffer reageert probeer je te achterhalen wat er gebeurd is
* indien het slachtoffer niet reageert, alarmeer dan onmiddellijk 1-1-2 of laat dit doen, en laat indien mogelijk een AED halen
* controleer vervolgens de ademhaling van het slachtoffer
* als het slachtoffer niet (normaal) ademt, meld dit dan aan de centralist en start direct met de reanimatie
Benader het slachtoffer aan de kant van diens gezicht, om contact te kunnen maken.
Schud het slachtoffer voorzichtig aan de schouders en vraag luid en duidelijk "gaat het?"
Wanneer u 1-1-2 belt met uw mobiele telefoon, krijgt u eerst een centralist van de centrale meldkamer Korps Landelijke Politiediensten aan de lijn. Deze vraagt u wat u nodig heeft; ambulance, brandweer of politie en in welke plaats of gemeente. Daarna wordt u doorverbonden met de meldkamer van de ambulancedienst in uw regio. De centralist daar zal u vragen naar uw naam, telefoonnummer en het adres waar u en uw slachtoffer zich bevinden.
Na het uitwisselen van de benodigde informatie en het beantwoorden van enkele vragen gaat u de ademhaling van het slachtoffer controleren.
* leg een hand op het voorhoofd van het slachtoffer en kantel het hoofd voorzichtig wat naar achteren
* til met twee vingertoppen van de andere hand de kin van het slachtoffer wat omhoog om de luchtweg vrij te maken
* plaats uw wang boven mond en neus van het slachtoffer en luister en voel of er luchtstroom is
* kijk tegelijkertijd over borst en buik van het slachtoffer, om te zien of er beweging van de borstkas waarneembaar is
* controleer gedurende maximaal 10 seconden
* Als u geen ademhaling waarneemt, meldt u dit aan de centralist en start direct met reanimeren.
Het kan ook zijn, dat een slachtoffer zogeheten agonale ademhaling heeft. Dit is geen normale ademhaling en duidt altijd op een circulatiestilstand!
Het slachtoffer maakt abnormale ademgeluiden, klinkt steunend, kreunend of rochelend en de borst beweegt hierbij soms niet.
* plaats de hiel van één hand op het midden van het borstbeen
* plaats de andere hand over de eerste en til de vingers van de eerste hand vrij van de borst
* druk het borstbeen loodrecht 5 tot 6 cm naar beneden
* laat het borstbeen volledig opveren, houd hierbij contact met de borst
* geef 30 compressies in een tempo van 100 tot 120 per minuut
* leg een hand op het voorhoofd van het slachtoffer en kantel het hoofd voorzichtig wat naar achteren
* til met twee vingertoppen van de andere hand de kin van het slachtoffer wat omhoog om de luchtweg vrij te maken
* knijp met twee vingers van de hand die op het voorhoofd ligt, de neus van het slachtoffer dicht
* plaats uw mond over die van het slachtoffer, zorg ervoor dat u de gehele mond omsluit
* adem gedurende 1 seconde uit in de mond van het slachtoffer, doe dit 2 keer binnen 10 seconden
* kijk hierbij uit uw ooghoek of de borstkas omhoog komt
* draai tussen de 2 beademingen uw hoofd weg richting de buik van het slachtoffer om verse lucht in te ademen
Zodra de AED arriveert, moet deze zo snel mogelijk aangesloten worden. Onderbreek de reanimatie hierbij zo kort mogelijk!
Bent u alleen en is er een AED dicht in de buurt, sluit deze dan eerst aan voordat u begint met reanimeren.
Met twee hulpverleners: werk zo veel mogelijk samen zodat de reanimatie zo weinig mogelijk onderbroken hoeft te worden
* zet de AED aan door op de knop te drukken, of het deksel te openen, afhankelijk van het type
* volg de instructies van de AED nauwgezet op
* de AED zal steeds na twee minuten opnieuw het hartritme analyseren. Dit is een prima moment om de reanimatie van elkaar over te nemen.
Zo is de reanimatie gemakkelijker vol te houden indien het langer duurt voordat professionele hulpverlening arriveert.
* als op voorhand bekend is dat het slachtoffer een niet-reanimerenverklaring of -penning heeft. Ga hier niet naar zoeken, dit kost kostbare tijd.
* als u daarmee uw eigen leven in gevaar brengt
* wanneer het slachtoffer duidelijke tekenen van leven vertoont
* wanneer iemand het overneemt, bijvoorbeeld professionele hulp
* wanneer u uitgeput raakt en geen (professionele) hulp beschikbaar is
* wanneer u niet binnen 20 minuten contact krijgt met 1-1-2
* wanneer u al 45 minuten bezig bent en geen hulp komt. Bij een onderkoeld slachtoffer na 60 minuten.
Voorkom contact met bloed van het slachtoffer. Gebruik indien mogelijk handschoenen en een beademingsmasker.
Wanneer u het niet aandurft te beademen zonder masker, bijvoorbeeld vanwege verwondingen in het gezicht van het slachtoffer, meld dit
dan aan de centralist en geef in ieder geval borstcompressies. Zodra een AED arriveert, kunt u de materialen uit de accesoireset gebruiken.
Deze set bevat doorgaans:
* schaar om kleding te verwijderen
* handdoekje of washandje om de huid van het slachtoffer droog te maken
* scheermesje om borsthaar weg te scheren
* handschoenen
* beademingsmasker
Een hartinfarct wordt veroorzaakt door een plotselinge afsluiting van de kransslagader door bijvoorbeeld een bloedprop (stolsel).
Hierdoor krijgt de hartspier geen zuurstof meer en sterft af. Bij een hartinfarct houden de (pijn-) klachten aan en helpt medicatie
niet of nauwelijks. Angina pectoris wordt doorgaans veroorzaak door een geleidelijk afnemende doorbloeding van de kransslagader,
waardoor de hartspier onvoldoende zuurstof krijgt. Flinke inspanning veroorzaakt dan een pijnaanval. Bij angina pectoris nemen de
klachten in rust geleidelijk af en helpt medicatie wel.
Een slagaderlijke bloeding vereist onmiddellijk handelen, omdat dit een levensbedreigende situatie is.
De slagaderlijke bloeding is herkenbaar aan het stootsgeijs uitstromen van bloed uit een wond.
Bij een slagaderlijke bloeding moet direct flinke druk op de wond worden uitgeoefend, om het bloeden zoveel mogelijk tegen te gaan.
Bel 1-1-2 of laat dit doen. Breng, indien mogelijk, een wonddrukverband aan en blijf bij het slachtoffer totdat de ambulance arriveert.
Shock is altijd levensbedreigend! Beginnend bij de huid, worden alle organen van buiten naar binnen geleidelijk op non actief gezet.
Het lichaam probeert hiermee zo veel en zo lang mogelijk de vitale organen van zuurstofrijk bloed te blijven voorzien.
Dit zijn de hersenen, het hart en de longen.
* ernstig verlies van lichaamsvocht, bijvoorbeeld door inwendige of uitwendige bloedingen
* blaren door (tweedegraads) brandwonden over 10% of meer van het huidoppervlak
* storing in de werking van hart/bloedsomloop
Door het tekort aan rondstromend, zuurstofrijk bloed reageert het lichaam met een versnelde hartslag en een snelle, oppervlakkige ademhaling.
Er moet immers meer bloed naar de vitale organen en er moet meer zuurstof opgenomen worden.
* snelle hartslag en oppervlakkige ademhaling
* bleke, klamme en koude huid
* spierslapte
* droge mond en lippen door droge slijmvliezen, dorst
* slachtoffer voelt zich misselijk doordat de spijsvertering niet (goed) werkt
* slachtroffer is onrustig, vaak angstig en verward
* slachtoffer heeft het koud
* bel 1-1-2 bij een slachtoffer met shockverschijnselen
* laat het slachtoffer liggen
* stelp een ernstige uitwendige bloeding
* blijf bij slachtoffer
* stel het slachtoffer gerust
* voorkom afkoeling door middel van een isolatiedeken
* probeer niet het slachtoffer op te warmen; dit werkt de natuurlijke reactie van het lichaam op shock tegen
* geef slachtoffer NIET te drinken geven; hierdoor kan het slachtoffer gaan braken
* houd bij bewusteloos slachtoffer luchtweg vrij door het slachtoffer in de stabiele zijligging te leggen
Deze categorie aandoeningen staat ook wel bekend als een beroerte. Het gaat hierbij echter om verschillende oorzaken en gevolgen.
De medische term is cerebrovasculair accident (CVA).
Dit is eeen bloeding in de hersenen door het openbarsten of scheuren van een zwakke plek in een bloedvat.
Dit is in ongeveer 80% van de gevallen de oorzaak van een broerte. Hierbij wordt een bloedvat in de hersenen afgesloten door een stolsel, wat leidt tot zuurstofgebrek in dat deel van de hersenen. Indien binnen 4 uur bloedverdunners worden toegediend kan volledig herstel plaatsvinden. Het stolsel wordt opgelost en de zuurstoftoevoer wordt hersteld.
Een TIA, ofwel een Transient Ischemic Attack, is een lichte vorm van een beroerte met symptomen van voorbijgaande aard. Deze symptomen verdwijnen meestal na 24 uur.
Het is belangrijk dat de oorzaak wordt opgespoord, zodat tijdig met een behandeling kan worden gestart.
* halfzijdige uitvalsverschijnselen: arm, been en of zicht
* scheve, afhangende mond
* verwarde spraak
* plotseling optredende, zware hoofdpijn, vaak gepaard met misselijkheid en braken
* wazig of dubbel zien, blindheid aan één of twee ogen
* storingen in coördinatie en/of evenwicht, duizeligheid
* krachtverlies
* verward gedrag
* stoornissen in denken en emoties
Bovengenoemde symptomen kunnen in verschillende combinaties voorkomen, maar ook afzonderlijk. Bel bij waarnemen van één van de eerste vier symptomen
altijd 1-1-2, ook als u twijfelt.
Blijf bij het slachtoffer totdat professionele hulp arriveert en de zorg overneemt.
Ook wel bekend als suikerziekte. Hierbij is het lichaam niet in staat om zelfstandig op een correcte manier glucose of suikers uit voeding te verwerken.
Het lichaam maakt te weinig of geen insuline aan, dat nodig is voor deze verwerking.
Patiënten die niet behandeld worden, hebben doorlopend een te hoog bloedsuikergehalte. Dit heet hyperglycemie.
Wanneer een patiënt te veel insuline spuit, of na het spuiten te weinig eet, ontstaat een te laag bloedsuikergehalte. Dit heet hypoglycemie.
In de volksmond spreekt men dan van een hypo.
* dorst en een droge mond
* vaak en veel moeten plassen
* vermoeid, slaperig
* tintelingen of prikkelingen
* "doof" gevoel
* als het slachtoffer niet aanspreekbaar is
Leg het bewusteloze slachtoffer in de stabiele zijligging!
Start onmiddelijk met reanimeren als het bewusteloze slachtoffer geen (normale) ademhaling meer heeft.
* zweten
* bleek zien
* hartkloppingen
* hoofdpijn
* trillerig, onzeker of slap gevoel
* onduidelijk praten
* hongerig gevoel
* gapen
* prikkelingen om mond
* wazig zien
* beven
* stemmingsveranderingen (koppig, prikkelbaar, geïrriteerd)
* koud
* moeite met concentreren
* licht in hoofd
* bewusteloosheid (geen drinken geven)
Geef een slachtoffer met een hypo, snelwerkende koolhydraten in de vorm van suiker of druivensuiker. Koolhydraten in vloeibare vorm worden sneller opgenomen.
Als het slachtoffer suf of bewusteloos is, smeer dan honing of stroop aan de binnenkant van de wang. Masseer de wang vanaf de buitenzijde om de opname te bevorderen.
Epileptische aanvallen vinden meestal volkomen onverwacht plaats, en kennen vele verschijningsvormen. De bekendste vorm is wel die waarbij
het slachtoffer hevig spartelend en stuiptrekkend op de grond valt. Er zijn echter ook varianten waarbij de symptomen veel minder heftig,
of zelfs bijna onmerkbaar zijn.
* spierkrampen
* stuiptrekkingen
* ongecontroleerde, schokkende bewegingen
* bewusteloosheid
* (korte) afwezigheid
* als in trance bepaalde handelingen blijven herhalen
Meestal duurt een aanval maar enkele minuten. Mocht een (zware) aanval langer dan 5 minuten aanhouden, dan is het raadzaam een huisarts te waarschuwen.
Na een zware aanval is het slachtoffer vaak erg moe, en valt soms in slaap. Hierbij kan het slachtoffer een diepe, rochelende ademhaling hebben.
Bij een grote aanval zorgt u er voor dat het slachtoffer zich niet kan verwonden. Bescherm eventueel het hoofd, of leg er iets zachts onder.
Houd lopende slachtoffers weg bij gevaar, zoals verkeer of water. Houd de tijd in de gaten, als de aanval te lang aanhoudt belt u de huisarts/huisartsenpost.
Leg een bewusteloos (of slapend) slachtoffer in de stabiele zijligging en houd de ademhaling in de gaten.
Maak eventueel knellende kleding los en geef het slachtoffer de tijd om bij te komen. Houd omstanders op afstand.
Hersenletsel treedt vaak op na een flinke klap tegen het hoofd, zoals bijvoorbeeld bij een ongeval. Een zichtbare wonden/beschadiging van de schedel
betekent niet altijd dat er ook hersenletsel is.
* duizelig
* hoofdpijn
* Geheugenverlies
* korte tijd niet aanspreekbaar, niet reageren op prikkels
* verminderd of afwezig tijdbesef
* verward
* misselijkheid, braken
Bel 1-1-2 bij de volgende symptomen:
* hevige hoofdpijn
* bewusteloosheid
* hevige benauwdheid
* als het letsel het gevolg is van een ernstig ongeval
Bel in alle andere gevallen de huisartsenpost.
Laat het slachtoffer rust nemen, en koel eventuele zwelling/buil op het hoofd met coldpacks, ijs of natte handdoeken.